Arnoud Oldeboom over het Mentaal Gezondheidsplein

Gepubliceerd op 18 May 2020

Ik kreeg te horen dat het niks met mij zou worden

Arnoud Oldeboom (41) is bezig met het opzetten van een Mentaal Gezondheidsplein namens Avant sanare. Hoe is dit zover gekomen en wat hoopt hij ermee te bereiken?

 

Geschreven door: Asha Klaassen

 

“Het Mentale Gezondheidsplein zoals we dat voor ogen hebben”, vertelt Arnoud, “is een plek voor mensen die vragen of problemen met mentale gezondheid hebben. Algemene vragen, vragen over zichzelf of juist over een ander. Een plek waar je makkelijk even binnenloopt en iemand aanspreekt. Waar je je welkom voelt als je het even niet meer weet.

 

Ik heb dit zelf ook ervaren. Op verschillende momenten in mijn leven had ik graag zo’n plek gehad. Toen Domien Theuvenet, directeur van Avant sanare, me vorig jaar juni vroeg of ik zo’n plek samen met hem zou willen gaan opzetten, aarzelde ik dan ook niet. Op 3 februari ben ik begonnen en sindsdien werken we samen aan het Mentale Gezondheidsplein.

Ervaringsdeskundig

Ik kan wel zeggen dat ik ervaringsdeskundig ben. Gedurende mijn leven heb ik veel issues gehad. Ik kom uit een disfunctioneel gezin, mijn ouders waren zwaar verslaafd aan de alcohol en ik werd emotioneel verwaarloosd. Ik werd op school gepest en kwam slecht mee op school. Inmiddels weet ik dat ik ADHD heb en dat leren daardoor moeilijk voor me was. Met ADHD ben je gevoeliger en je hebt meer moeite met je emotieregulatie, omdat je prefrontale cortex minder goed ontwikkeld is. Je hebt minder grip op impulsen. ik werd niet geholpen om beter te kunnen leren, maar kreeg te horen dat het niks met mij zou worden en aan mij lag, dus dat was erg zwaar. Als tiener ging ik met een klasgenootje, wiens moeder alcoholist was, naar een jongerenorganisatie. Ik heb daar zelf ook mijn verhaal gedaan. Maar ik was inmiddels al erg goed geworden in mijn maskers, dus het werd niet opgepikt. Je geeft wel hints, draadjes om opgepikt te worden. Maar als dat niet gebeurt, laat je het ook gaan.

Opgenomen

Rond mijn 25e ben ik in de psychiatrie opgenomen, want ik was suïcidaal. Ik ben drie maanden op de interne afdeling gebleven en heb dagbehandelingen gehad. Later gingen er steeds meer dingen mis in mijn leven. Ik heb een groot deel van mijn leven te maken gehad met hulpverlening op de een of andere manier. En nu nog steeds.

Theoretisch kader

Op mijn dertigste ben ik bij de sociale dienst gaan werken. Waar ik eerst nog een uitkering kwam aanvragen, begon ik mij nu langzaam te bewegen in de sociale sector. Toch haalde mijn verleden mij elke keer weer in. Daarom ben ik vijf jaar geleden opnieuw hulp gaan zoeken. Ik kreeg de diagnoses ADHD en persoonlijkheidsstoornis. Ik heb veel verschillende therapieën gehad, individueel en in groepsverband. Zeker de schematherapie heeft mij veel geholpen. In diezelfde tijd ben ik ook toegepaste psychologie gaan studeren. Met een aantal jaar studie, werk in de sociale sector én veel levenservaring, heb ik een  theoretisch kader om mijn ervaringen heen weten te bouwen. Zodat ik het nu ook aan anderen kan uitleggen, verklaren en vervolgens advies kan geven.

Als je weet wat je wil en je gaat daarvoor, dan is dat mogelijk

Hoe het balletje is gaan rollen

Ik werkte bij de Gemeente Rotterdam als werkconsulent en begeleidde mensen met een uitkering naar werk. Er was weer veel aan de hand in mijn leven en ik was hard bezig met uitvallen op het werk. Op dat moment werd ik benaderd als ervaringsdeskundige over depressie en psychische problemen door ‘Alles Goed,’ een project van de stichting Het Witte Bos. Zij brengen onderbelichte maatschappelijke kwesties onder de aandacht en delen verhalen van mensen die een depressie hebben (gehad).

Design sprint

Via ‘Alles Goed’ kwam ik in contact met het farmaceutische bedrijf Janssen. Ik deed mee aan een design sprint om de vraag “Hoe pak je de draad weer op na de diagnose depressie?” te beantwoorden. Twee psychiaters, twee ervaringsdeskundigen, een POH-GGZ en de partner van iemand met een depressie kwamen een aantal dagen bij elkaar om creatief en probleemoplossend na te denken over die vraag.  Op de eerste dag van die sprint had ik ook een afspraak had met Domien Theuvenet, de directeur van Avant sanare. Wij zijn heel open in gesprek gegaan over de mogelijkheid om mijn ervaring in te zetten voor de oprichting van een depressiecentrum, dat Domien zou willen vestigen in Rotterdam. Op die dag realiseerde ik me voor het eerst hoe waardevol mijn persoonlijke ervaring kan zijn voor anderen.

In de goede richting

Ik zat nog volop in mijn eigen ellende, maar hoe meer richting ik kreeg en wist wat ik wilde bereiken, hoe meer dingen op mijn pad kwamen die mij energie gaven en vooruit hielpen. Dat was gunstig.

Durf je donkere zijde te belichten, haal die uit het obscure en je kan er mee aan de slag

Via Janssen legde ik waardevolle contacten met experts en ‘Alles Goed’, Avant sanare en ik begonnen plannen voor het Mentaal Gezondheidsplein uit te wisselen. Wij willen een psycho-educatiecentrum neerzetten waar mensen terecht kunnen met vragen, maar ook voor een luisterend oor en een gesprek over belangrijke thema’s. Een open huiskamer waar mensen in gesprek kunnen gaan met een ervaringsdeskundige en lotgenoten contact met elkaar kunnen maken.

 

Ik hoop dat anderen hierdoor beter in hun vel gaan zitten en zich gelukkiger gaan voelen met zichzelf. Gelukkigere mensen maken minder problemen en zijn leuker voor anderen. Ik wil voorkomen dat de problematiek zijn eigen leven gaat leiden.

 

Ik wil iets betekenen voor anderen, aan iets bijdragen en me zinvol voelen

De toekomst in

Over een paar jaar hoop ik dat er meerdere locaties van het Mentaal Gezondheidsplein open zijn, dat we de financiële middelen hebben gevonden om er leven in te blazen. En hebben we iets gedaan aan de wachtrij problematiek in de GGZ. We willen mensen die nu op een GGZ-behandeling wachten, dan kunnen helpen en begeleiden, en leren om beter met uitdagingen in het leven om te gaan.

Liever dromen

Ik heb niet echt ambities, wel dromen. In het woord ambitie zit voor mij iets negatiefs. Ik denk door mensen die zeggen dat ze ambitieus zijn en vervolgens over lijken gaan om hun doel te bereiken. Als dat ambitie is, dan is dat niet iets wat ik wil. Maar tegelijkertijd heb ik wel de ambitie om van dit plan werkelijkheid te maken.

Nog even afwachten

Het gaat steeds beter met mij. Ik heb nog genoeg dingen om aan te werken en te leren. Ik krijg heel veel ruimte, begrip en hulp. Ik voel me gewaardeerd en ik mag werken aan iets dat niet voelt als werk. Het gaat de goede kant op met het project. Woensdag 6 mei zijn de plannen de deur uit gegaan voor een subsidieaanvraag, nu is het is afwachten hoe dat afloopt. En binnenkort kijken wat we in de tussentijd kunnen gaan doen. Dus, ja, ik heb het naar mijn zin.”

 

Meer over Arnoud bij Avant sanare

Arnoud Oldeboom over het Mentaal Gezondheidsplein